Zaken doen met een menselijke toon begin bij jezelf!

Iedereen heeft weleens gehoord van het gezegde; c,est le ton qui fait la musique.
We vinden het fijn als dat voor ons opgaat, maar als we eerlijk naar onszelf zijn schiet dat er nogal eens bij in als het erom gaat dit ook bij anderen te bewerkstelligen.

 

We zijn meestal niet altijd zo subtiel en empatisch ingesteld als het erom gaat iets aan anderen te vragen en/ of duidelijk te maken. Vaak is dat in het bedrijfsleven al niet anders, en dat is jammer, want;

 

Hoe kan een organisatie en de mensen die daarbinnen werkzaam zijn groeien en zich ontwikkelen als er op een niet zo menselijke wijze met hen word gecommuniceerd? Hoe krijg je bepaalde zaken gedaan en mensen gemotiveerd als je je niet werkelijk om hen bekommerd, je je niet kunt inleven in hen en in het leven dat zij leiden? Wellicht wel “lijden”?

 

Het “werk” heeft namelijk als logisch gevolg daarvan ook te lijden onder bepaalde persoonlijke problemen die iemand ervaart. Die twee zaken kun je niet van elkaar loskoppelen. Mensen nemen zichzelf en hun gemoedstoestand nu eenmaal mee naar zowel huis en als werk.

 

Zou de sleutel van samenwerking en tot goede zaken komen op de werkvloer dan niet vooral liggen in het tonen van interesse in hetgeen een ander beweegt? Echt beweegt?

 

Waarom is die altijd ‘trouwe Piet’ de laatste tijd te laat op zijn werk? Waarom lijkt Jeanet minder betrokken te zijn bij de zaak terwijl zij juist altijd het voortouw nam als bepaalde zaken niet naar behoren liepen? Waarom gooit Peter er met zijn pet naar en lijkt hij steeds vaker de confrontatie op te zoeken met zijn collega’s?

 

Wat kun jij als leidinggevende met bovengenoemde zaken? Kijk jij verder dan slechts dat zichtbare topje van die ijsberg? Wat zit daaronder? Wat speelt er? Wat is de emotie die mensen laten zien, maar wat is de werkelijke reden van hetgeen zij tonen?

 

In mijn ogen weet een echte leider mensen te raken, zowel op mentaal rationeel en emotioneel gebied. En spiritueel, daar ga ik een andere keer op in.

 

Een ware leider weet de juiste toon te zetten, namelijk een menselijke.Hij weet zich in te leven in zijn werknemers, is betrokken en weet wat er bij hen speelt op zowel persoonlijk als zakelijk vlak. Alleen op die manier kun en mag je vertrouwen, respect, commitment en loyaliteit verwachten. Allemaal positieve zaken die hun weerslag zullen hebben op de groei van mensen en daarmee op de organisatie.

 

Als leidinggevenden vertrouwen geven aan hun werkende medemens, ongeacht status of functie, dan zullen ze vertrouwen terug krijgen. Als leidinggevenden respectvol omgaan met hun mensen dan zullen ze datzelfde respect terug krijgen. Als leidinggevenden de teugels meer durven laten vieren, oftewel bepaalde zaken los durven laten, zullen ze ook creatievere werknemers krijgen. Als leidinggevenden hun mensen het gevoel geeft dat ze ertoe doen en dat ze nodig zijn zullen diezelfde mensen meer passie en ondernemerszin vertonen.

 

Als, als…

 

Als leidinggevenden DAT nu gewoon eens gingen doen. En de eventuele “maren” en excuses voor zichzelf eens onder een vergrootglas zouden leggen en zichzelf in de spiegel zouden durven aankijken. Wat zou het mooi zijn als zij zich meer bewust zouden worden van hun eigen “zijn”, oftewel persoontje, ego of hoe je het ook wilt noemen.
Als zij vragen zouden kunnen beantwoorden als;

 

Wie ben ik echt? Wat kan ik? Wat zijn mijn talenten? Wat zijn mijn valkuilen en verbeterpunten?
Maar vooral; Waarom doe ik wat ik doe of juist niet? Wat zijn mijn diepste drijfveren? Waarvoor ben ik hier?

 

Of misschien nog beter; “Hoe mag ik dienen”? Dan komen we weer op hetgeen waar dit artikel over gaat, namelijk;

 

Leiderschap DIENT te raken!

 

Je kunt pas leiding geven aan anderen als je jezelf, je emoties, talenten, drijfveren, passie en valkuilen kent.

 

Jij als leidinggevende bent namelijk ook “maar” een mens, maar waar grote leiders vroeger voornamelijk “voor” hun troepen stonden, anno 2021 mag je van een echte leider verwachten dat hij “naast” zijn medemens staat.

 

Als dat besef er is, dan pas kan er sprake zijn van bloeien en groeien, zowel persoonlijk als zakelijk gezien. En tot die tijd is het een kwestie van “werk aan de winkel” oftewel werken aan die persoonlijke ontwikkeling. En als dat bij jou als leidinggevende wel goed zit, dan hoef je niet meer te spreken van; “follow the leader”, maar zal jouw goede voorbeeld  veel van jouw medewerkers doen volgen.